Farewell Spit, Collingwood, Mussel Inn en de Pupu

Donderdag 14-1-2016.
Met eb ontbijten wij en laten onze kids meegenieten. Met lekkere broodjes en Factoortje 50 op rijden wij bijna 40 km naar boven het asfalt houdt op maar wij tuffen over het gravel met onze 4 weel drive door. He een leuke wandeling naar het lighthouse die gaan wij doen. Het noordelijkste puntje van het Zuider eiland voor ons nadat wij ook op Slowe Point, het zuidelijkste puntje met Kerst hebben gestaan. Pillar Point Track, 45 minuten omhoog. Wat een schitterend uitzicht. De bergen stoppen hier en beneden zien wij Farewell Spit een smalle landtong met alleen zand die in een lichte boog 40 km de Golden Bay in steekt en. door wind, stroming en de zee steeds langer wordt. Je mag er alleen op met speciale eco tour bussen. Wij eten de bolletjes met ham op en ik ben heeel blij met de verrekijker van Liek en Kees, heerlijk turen en ik zie toch mensen wandelen op de Spit. In Collingwood 10 huizen, een garage en natuurlijk een museum gevuld met alle oude prullaria uit de 30 er en 40 er jaren, gereedschap, naaimachines, foto's, oude schoolboeken en natuurlijk een houten kist met donatie mogelijkheid voor de rest is er niemand. Mussel Inn op aangeven van Liek moeten wij hier zeker ff stoppen. De kleinste bierbrouwerij van NZ met lekkere Pie met kip en bief met eigen gemaakte Cider. In een grote binnen tuin staat een boom waar meer dan 50 oude mobieltjes zijn vast gemaakt een traktor band als schommel voor de kids, picknick banken genoeg en een hele relaxte sfeer. Als wij dit niet gehoord hadden waren allen de vele auto's opgevallen van de weg. Nog geen 10 jaar bestaat dit maar al wereldberoemd in Takaka, Whakatana en Wilnis. Bij de laatste attractie van vandaag de Pupu Springs of voor de Maori's onder ons. Waikoropupu Springs. In 1993 is vast gesteld dat hier vanaf 62 meter diepte het helderste water omhoog borrelt van de hele wereld... Ja ja gewoon in NZ en wij lopen hier rond! De vele waterplanten lijken inderdaad op koraalrif zoal in het boek van Kees staat. Ook de wandeling en de mooie entree is schitterend, het mocht wat kosten. Om 19 uur terug en na genieten van de zon. Toch maar wat eten, wraps met kip en wij hebben een belmomentje met Claire. Die doorgeeft dat Karina verwacht dat wij bij haar slapen 21 en 22 januari. Maar ff het hotel in Wellington afzeggen dan. Er komt meer wind maar wel weer heel helder. Wij zien de vuurtoren waar wij vanmiddag liepen. Die blijft branden, bij ons gaat hij uit.