De Dolfijnenshow en dan niet in Hardewijk!

Maandag 28 december, de overnight boottrip naar Doubtful Sound. Mieke had dit al maanden geleden geregeld maar een kleine groep van 12 mensen wilde wij graag en dat heeft prima uitgepakt. Het klikte onderling goed. Voor de wekker wakker. Het wordt weer een mooie warme dag. Zou dit een van die 65 dagen worden dat het niet regent bij deze overnight tour? Om 9 uur lopen wij met 2 rugzakken en 3 kleine tasjes, je moet alleen je eigen drank meenemen, vandaar, naar de boot. Het is een lekker drukte in Pearl Harbour. Wij maken kennis met een gezin uit Australie, 2 oudere kinderen, een gezin met 2 kleinere kinderen uit Amerika en een ouder echtpaar, beide oogarts uit NZ. Om 10 uur vertrekt de grote boot met allerlei groepen en na een uurtje blazen over het Lake Manapouri komen wij aan bij een klein busje waar wij over een weg die in 1963 is aangelegd en 2 doden heeft gekost naar de andere kant. Omdat ze hier een elektriciteits centrale hebben aangelgd met tunnels met een diameter van 10 meter en totaal 9 km. lang dwars door de bergen dondert het water naar beneden en wekken ze stroom op. Of wij nog een foto willen maken van een waterval, vraagt Chris onze gids, schipper, servetten vouwer, nee dank je. Hadden wij het maar wel gedaan want vandaag en morgen zetten ze boven de kraan niet aan dus weinig watervallen meer gezien. Op de boot gaan de spullen naar onze kooi, voor onder en wij genieten vanaf 12 uur van het schitterende uitzicht. Hoge grillige bergen, de motor draait. Lekker buiten op het dek, faktoortje 50. De lunch gezellig met z'n 12e om de tafel. Rode Lobster, brood, ei, sausje, rode bieten plakken, heerlijk. Wij varen een zij arm in en gaan in 2 groepen kanoen. Heel relaxt, de sandflys varen mee. Als wij in de zijarm terug varen en weer rechtstreeks in verbinding van de Pacific komen krijgen wij een dolfijn show. Een stuk of 30 zwemmen om en onder de boot, een 360 loop zelfs. Als Chris harder gaat varen vinden de grote Bottlenose Dolfins dat prachtig en maken nog meer speed en salto's na het eten krijgen wij nog een show. Wij filmen en klikken er op los. In je badpak op het dek door de Doubtful Sound dat hadden wij nooit kunnen bedenken. Speciaal hiervoor hadden wij wind en waterdichte jassen gekocht! Op zee halen Chris en Tracy nog allerlei korfen boven om de lobsters en vissen eruit te halen. 2 grote Albatrossen landen naast de boot en willen wel een stukkie, foto momentje. Het avond eten is draadjes vlees? met vis, kip, aardappel en sla. De verhalen komen wel los onder elkaar. Chris zet als afsluiter een documentaire op over o.a. de Doubtfull en Fjordland. Daarna is het mooi geweest 11 uur om de buurt ff piezen, een nat lappie er over en in de koffer. Boven mijn neus heb ik nog 30 cm, als dat maar goed gaat. Om 2 uur wordt ik wakker, ik moet eruit en kan er niet meer in, last van claustrofobie. Dus na wat zitten buiten besluit ik de nacht op de bank onder de deken van Pacific voort te zetten. Ik kreeg van nacht het stapelbedden gevoel van de Roskamstraat weer. Het was kort maar prima dus om 7 uur als Tracy de tafel weer gaat dekken en Chris de motor weer aanzet ruim ik alles weer een beetje bij elkaar. Ze halen nog wat kratten boven water en meten de lobsters, de kleine gaan terug. Na het ontbijt varen wij nog een andere arm in en zowaar een waterval. Als de Sandflys weer aktief worden veren wij terug. Om half 10 zijn wij weer bij Deep Cove. Alles in het bussie en weer de berg op en af. Via het info centrum waar iedereen is verzamelt stappen wij op de boot terug naar Manapouri. Wij nemen afscheid van onze mede boottochtvaarders en lopen terug naar ons Motor Inn. Onze nieuwe kamer is al vrij. Alles in de oplader, het is alweer 23 gr terwijl het vanmorgen minder weer was. Om kwart over 2 tussen wij via Te Anau, Zandvoort in de zomer, richting de Doubtful Sound. Schijnt een hele mooie weg te zijn maar wij halen het niet. Na 63 km keren wij om, wij hebben genoeg indrukken meegemaakt op de boottocht en de flippers blijven maar in ons hoofd zitten. In Te Anua rollen wij de pizzaria in en plunderen de I- site voor campings voor hierna. Op de kamer gaan wij de boekjes doornemen voor morgen want wij weten dat Queenstown helemaal vol zit en wij moeten voor Queenstown nog een overnachting hebben. Als onze luidruchtige amerikanen zich ook gedragen kunnen wij een mooie nacht maken. Midden in de nacht wordt ik wakker gek van de jeuk op mijn enkels en voeten die verdomde sandflys hebben mij op de boot goed te pakken gehad. Met een nat lappie erop val ik een half uurtje later weer in slaap. Mieke heeft vannacht de ijsbricks op haar voeten gelegd.