Geen haast in Haast

Dinsdag 5 januari 2016. Voor de wekker wakker of hadden wij die niet gezet? Staat er op eens een zilver blinkende X-trail voor de deur. Inpak en verkasdag, ontbijten in het zonnetje, inpakken en wij rijden ff buiten Wanaka naar een parkeerplek van de Mt Iron Track. 3 kwartier omhoog en 3 kwartier naar beneden. Het is net als gisteren alweer bloedheet. Als Mieke dit had geweten, had ze zich geestelijk kunnen voorbereiden...nee hoor maar het was toch ff puffen. Een sportief volke die Kiwi's ze gaan zelf zonder water rennend de berg op en af. Op de top na 240 m. Op 547 m. Boven de zeespiegel ff een appeltje en genieten van het uitzicht van Lake Wanaka, Lake Haweka wat wij gisteren net niet gehaald hebben en daar omheen en tussen alle groene hoge bergen met verder weg de besneeuwde toppen. Om 12 uur nog ff terug naar Wanaka voor een lekkere koffie met chocolade plak mmmm. Via de Vodaphone naar de New World want ik had de verkeerde oplaadcode voor ons NZse toestel. En een uurtje later een laatste blik op Wanaka, wat een leuke plek was dit. Onder weg komen wij nog wat cattle stops tegen, mooier woord dan wildrooster, vind ik.
Door de Haast pas, ik had mij daar een smalle doorgang bij gedacht maar voor dat wij het weten geeft de tom tom aan dat wij er al doorheen zijn. Wij krijgen nu echt een bush bush gevoel hele dichte bossen rechts en links, hoge varens en veel mos heel bizar om daar zo doorheen te rijden, alleen de asfaltweg klopt niet in dit plaatje. Weer een One Lane Bridge over een giga rivier bedding waar maar 1/5 de gebruikt wordt door de rivier. Het eerste half uur rijdt er niemand onze kant op alleen een paar tegenliggers, wat een rust op de weg. Pas in 1965 is deze doorgang vaan de westkust gemaakt vandaar dat er aan de Westkust ook heel veel kaarsrechte wegen zijn met soms pas na een kilometer een bochie. Mieke zoekt al een mooie camping op, bij Haast aan de kust, linksaf de bush bush in net als ooit Floortje Dressing geweest is alleen moest zij nog een dag rijden over een hobbelweg en daarna 2 dagen lopen. Zover gaan wij niet. De Tasman zee ligt er mooi bij aan de ene kant en het oerwoed aan de andere kant van de weg, dit klopt gewoon niet voor mij maar wel zoals het in de boekjes stond. Een aggenebische (?) camping maar nog wel 1 oud hokkie beschikbaar. Wij wilde eerst 2 nachten maar als wij die aftandse zooi zien houden wij het bij 1 nacht. Zo oud hebben wij het in NZ nog niet meegemaakt. Om kwart over 3 betrekken room 4 met een deur die klemt houten gehorige muren, een dubbel bed onder en 1 bed boven. Altijd handig voor de koffers. Verder niets dus wij gebruiken weer het beddengoed van Claire en de handdoeken. Voor 25 ND p/p. De sandfly's krijg je er gratis bij! Te mooi om binnen te zitten hup in de auto op naar het einde van de wereld en deze weg helemaal langs de kust. De laaste 11 km. is alleen maar grindweg. Wij komen uit bij Jackson Bay, 34 km verder. Er is een soort van haventje met 1 eettent, de Craypot waar je over de zee uitkijkt in een soort inham....vandaar Jackson Bay...ff wakker worden Smeenk. Vis en chips die hadden wij nog niet gehad en de sausjes staan in een opgeblazen zwembandje die vast zit op tafel anders waait alles weg. De verrekijker van Liek en Kees weer mee en jawel hoor daar zien wij ze al de dolfijnen schitterend gewoon voor ons. Er is nog een mooie wandeling uitgezet de Wharekai- Te Kau Track, dan weet je het al dat moet weer een mooie tocht worden. Een echt regenwoud vol met mosbegroeide bomen wat zo dicht begroeid is dat je blij bent met het grind paadje en zo nu en dan een vlonder met gaas erop over een moerasgedeelte. Wij horen onze belvogel weer en staan weer versteld van al het groen. Wat is dit weer mooi. Na een klein uurtje zitten wij weer in de auto. Een aanrader bij Haast 36 km. linksaf naar Jackson Bay, the place to be. Een half uurtje later zitten wij op een mooi houten bankstel te genieten van de ondergaande zon met onze maaltijd opschoot en pianomuziek op de achtergrond, wat wil een mens nog meer. Daarna gaan wij in de gezamelijke ruimte zitten maar de sandfly's dwingen ons ondanks de langebroek en sokken en lange mouwen om naar onze barak te gaan. Nog ff op jacht in ons huisje voor een rustige nacht. He onze buurmannen de vissers zijn er ook met kabaal naar binnen en de volgende dag om 5 uur er weer uit met kabaal. Wij tukken daarna nog ff door.